START NIEUW PASTORAAL JAAR

Bij het begin van een nieuw Pastoraal Jaar dromen wij van een nieuwe start. Wij wensen elkaar veel geluk, vertrouwen en geborgenheid, een jaar vol liefde. We hopen samen iets meer mens te worden en het wonder van het goede in elk te ontdekken. Elk nieuw jaar is een nieuw beginpunt, een nieuwe kans in ons leven, steeds opnieuw op weg naar elkaar, op weg samen met elkaar. We proberen ook meer mens en gelovig te wor-den, geraakt en aangesproken worden door het Goede Nieuws van die onvergetelijke Man uit Nazareth.

Wij wensen iedereen een warm tevreden hart toe: om ondanks tegen-slagen optimistisch te blijven, op te komen voor de anderen, niemand uit te sluiten, en blij te zijn om het geluk van de anderen. Wij wensen elke keer opnieuw na een misverstand een vergevende hand en proberen onze daden te doen overeenstemmen met onze woorden, dat wij het goede in de anderen zien en vrede uitzaaien in gezin en parochie. Wij durven hopen dat we het af en toe stil durven maken om te bidden en steeds opnieuw te proberen ons leven af te stemmen op de golflengte van het leven van Jezus van Nazareth. Als mens gaat dit niet vanzelf, steeds maar opnieuw proberen om eerst onszelf  te oriënteren, en her-oriënteren. We hebben daarvoor een kompas: Jezus ‘ leven en bood-schap; het wordt pas blijde boodschap als wij het laten infiltreren in bezin-ning en gebed. Daarom blijven we ons niet blindstaren op gemaakte fouten, daarom worden we weer gestimuleerd; in gebed komt er zon aan de horizon en komt er inzicht en vooruitzicht, dan schijnt er weer licht in het hart, komt er rust in de geest en sterkte en moed om verder doen. Hopelijk hebben enkele dagen van rust en vakantie  onze geest leeg gemaakt van opgestapelde zorgen. Eén van de zorgen en vragen die gesteld worden is: wat zal mijn toekomst zijn, dat vraagt een mens ge-confronteerd met ziekte;  wat is mijn nabije toekomst, dat vraagt een oudere mens; wat brengt het schooljaar, dat vraagt een student zich af en wat met Europa, ons land en wat met de kerk en de parochie, wat is hun toekomst. Er zijn veranderingen opkomst, maar dat is toekomst?


VAKANTIE

We wensten u allemaal een boeiende ontspannende vakantie, samen met elkaar en voor elkaar, eens zich leegmaken om weer enthousiast, gedreven en beminnend in het leven te staan. Het is weer voorbij, eindelijk zei een meisje, ik verveel mij. Het kan deugd doen zo eens wandelen in de natuur, moe worden en vaststellen : dat ver wandelen kan ik niet meer. Ik heb genoten in de Eifel, gelogeerd in een klein huizeken, met Roos en Johan die hier altijd kwamen helpen in de Sint Jobsfeesten. Ze kennen u nog allemaal bij name de trouwe werk(st)ers van de rommelmarkt en de café, restaurant en de bodega. Vakantie moet niet ver zijn of luxueus, kunnen wandelen in de bos-sen of zwijgend zitten op een bank, kijken naar de vlinders, vertellen en stil zijn; wat kan stilte toch mooi en sprekend zijn; naar de kerken gaan in Trier, in Clairvauxabdij met zijn mooie gregoriaanse psalmenzang of naar Abtei Maria Frieden, een trappistinnenabdij met nog enkele oudere zusters, met hun schor stemmetje zongen ze zich krakend verder naar het  einde van het avondgebed; het deed me denken aan de vespers van onze buren in Affligem. Maar de vriendelijkheid en de gastvrijheid raakt het hart, het geluk straalt op hun gezicht; ingetogen vrouwen met vele rimpels, gebogen ruggen leunend op een stok, strompelend op weg naar de vespers. En toch, de  kra-kende zang  spreekt van ingetogenheid en levenswijsheid. Een mens heeft weinig woorden nodig om veel te zeggen en verstaanbaar te zijn. We hebben dan maar een fles levenselixir gekocht en een pakje nougat. Ook gezien en bezocht Krippana met mooie echte kerstkaarten en  met kerst-stallekes, die vind je hier niet meer, enkel nog kerstbomen en kerstmannekes; zo dagen en mo-menten van rust beleefd, vitaminnen om verder te gaan op de hobbelige wegen van het leven.