LIEFDE IN TIJDEN VAN ANGST.

“Er is angst en schrik, bang om te falen, bang voor aanslagen, bang om alleen te zijn, bang voor overvallen en diefstal, bang voor verandering, bang voor morgen’ schrjft Bleri Lleshi. Er zijn twee fundamentele krachten: angst en liefde. Wanneer we bang zijn, isoleren we ons, als we liefhebben groeit er verbondenheid en vitaliteit. Moed en liefde is er nodig. Moedig is niet degene, die geen angst heeft, zegt Mandela maar degene die zijn angst overwint. Hij heeft nooit de moed opgegeven gedurende zijn jarenlange gevangenschap. Hij heeft bruggen gelegd tussen Afrikanen en Blanken van zijn Afrika. Hij had liefde in zijn hart en visie. Angst daarentegen is ontwrichtend, uitputtend, veroorzaakt een gevoel van onzekerheid en onveiligheid. Angst ontstaat als verdediging tegen een overdreven buitenproportioneel imaginair gevaar. Liefde geeft hoop.

Er is veel gebeurd de laatste jaren: terreur en aanslagen, de stroom van vluchtelingen, groeiend racisme, onverdraagzaamheid en nu Brexit. Het zijn kleine en grote aardschokken die het gevoel van onzekerheid creëren en de zon breekt maar niet door, de aanhoudende regen bedreigt nog veel buurten en huizen, zo onvoorspelbaar. Isolement en elk op zijn eiland. Er is nu wel tijdelijk de euforie van de Rode Duivels, de tricolore wappert en siert auto’s. Een volk mag wel eens sportief zich goed voelen, een beetje gezonde euforie en blijdschap in sportieve competiviteit.

Een tegenpool van de angst is de ware liefde. Liefde doet ons groeien en openbloeien. Liefde is aanwezigheid met hart en geest, zich inleven en handen in elkaar slaan met je partner, met je vrienden, met de mens naast ons, met elkander, grensoverschrijdend. Ware liefde  eist overleg, engagement en verantwoordelijkheid. Liefde is verruimend, breeddenkend, hoopvol en volhardend. Angst drijft mensen uit elkaar in isolement en apartheid, mensen tegen elkaar. Liefde is breeddenkend en multicultureel. Men erkent het mooie en het goede, zo ontstaat eerbied en respect, geen vijandschap, geen doemdenken maar zoekt wegen naar verbondenheid en dialoog. Liefde is helderziend, ziet ook wat nog niet is. Liefde aanvaardt het verschil, erkent en bewondert het goede van elkaar. Liefde doet ons ook in eigen hart kijken, respecteert de verschillen, verzet zich tegen fanatisme en gewelddaden die sommige plegen vanuit hun fundamentalisme. Liefde zet ons op weg naar ontmoeting en dialoog. Geen doemdenken. Het is nog een lange weg, geen terugweg. Profeten gevraagd met visie en durf maar ook van elk van ons met liefde in het hart. Liefde kan wegen naar  vrede openen. De weg is lang, maar ik blijf geloven in vooruitzichten en hoopvolle perspectieven. We kiezen met hart en geest voor liefde, in het jaar van BARMHARTIGHEID of arm-hart- en- hardheid….